Mijn leven is lange tijd een zoektocht geweest naar betekenis. Tussen mijn vijftiende en vijfentwintigste werd dat wat ik vanzelfsprekend vond, losgeschud. De scheiding van mijn ouders en het plotselinge verlies van mijn vader raakten me dieper dan ik toen kon bevatten. Ik leefde op een soort waakvlam: aanwezig, maar niet echt open. Verbinding aangaan, liefde geven of ontvangen — dat wilde niet echt lukken.
Uit die ervaringen ontstond mijn vraag: “Wie ben ik eigenlijk?”
Die vraag werd het begin van mijn bewustwording. Door het lezen van boeken over filosofie en spiritualiteit/non-dualiteit, het bezoeken van retraites en het volgen van een coaching opleiding ontdekte ik dat veel van mijn gedrag voortkwam uit beschermingsmechanismen, oude aannames en het gevoel dat ik het op jonge leeftijd alleen moest doen. Het zorgde voor afstand van anderen en van mezelf.
Ik had een sterke behoefte om de werkelijkheid te begrijpen. Door daar structuur en helderheid in te brengen — wat toen een copingstrategie was — en eerlijk te kijken, begon er iets te shiften. Triggers werden zichtbaar en overtuigingen werden lichter. Hierdoor kwam ik dichter bij de kern van wie ik ben. De copingstrategie is een kracht geworden, van pijn naar fijn.
Non-dualiteit loopt als rode draad door mijn werk en leven, maar ik ben geen escapist. Context, verantwoordelijkheid, agency, commitments en mogelijkheid is waar ik in mijn benadering voortdurend de nadruk op leg.
De wereld moet kloppen van binnenuit, waarbij eerlijkheid, alignment en het opheffen van innerlijke fragmentatie (split-mind) de drivers zijn achter deze oriëntatie.
In de jaren daarna ben ik mensen gaan begeleiden, zowel privé als zakelijk. Mijn achtergrond in sales en advisering gaf me inzicht in gedrag en drijfveren van mensen, terwijl systemische opstellingen me leerden zien wat er onder de oppervlakte speelt. Steeds weer zag ik dezelfde beweging: mensen weten wát ze doen, maar niet waarom.
Mijn eigen zielsmissie (woord) werd helder:
“Ik, Gregory Janvier, leef in vrijheid en liefdevolle verbinding met mezelf en alles wat is.”
En precies dat is wat ik door wil geven. Ik wil een brug slaan tussen werelden.
Ik help mensen om opnieuw richting te vinden, innerlijke processen helder te maken en weer eigenaar te worden van hun leven. Thema’s waar ik veel mee heb gedaan en doorleeft in mijn leven; interne conflicten, identiteit, gronding, kwetsbaar durven zijn, inconsistentie tussen intenties en acties, en patronen van zelf-bedrog.
Mijn moeder zei altijd: “elk huisje heeft zijn kruisje.”
Voor mij was dat een groot kruis, maar het werd ook mijn opening naar bewustzijn.
Het maakt me oprecht gelukkig wanneer iemand weer voelt:
Dit is mijn leven. Ik zit aan het stuur.